پیشتازان راه آزادی ایران ـ شهدای استان مرکزی: اراک، با گورستانهای متعدد و گورهای ناشناخته اش

آرامستان اراک گورستانی است عمومی. اما در قطعه 33 این گورستان حدود 30گور وجود دارد که اغلب آنان ناشناخته و گمنام هستند.
شهیدان مجاهد خلق را در این قطعه به خاک سپرده اند. از جمله این شهیدان اعظم شادبختی و مسعود شیشه گران هستند که تصویز مزارهایشان را در این جا ملاحظه می کنید.

همچنین در قطعه 4 ضلح جنوبی بهشت زهرای اراک تعدادی از شهیدان مجاهد خلق دفن شده اند. به طوری که در تصاویر این مزارها ملاحظه می کنید بیشتر سنگ مزارها طوری شکسته شده اند که صاحبان آن شناخته نشوند. این قطعه در گذشته دارای درختان متعددی بود اما مزدوران با بستن آب بر روی آنها و عدم رسیدگی باعث شده اند که درختان خشک بشود.

دورنمای قطعه 7 ضلع جنوبی گورستان اراک

بعد از اعلام جنبش دادخواهی توسط مقاومت ایران یکی از هواداران سازمان به این منطقه رفته و فیلمهای بسیار ارزشمندی از محوطه و سنگ مزارها گرفته است که سند ارزشمندی مبنی بر جنایات مخفی رژیم آخوندی است.

تعدادی از مرارهای ویران شده شهیدان مجاهدین خلق

تعدادی از مزارهای ویران شده شهیدان مجاهد خلق

این هوادار در گزارش ضمیمه فیلمهای ارسالی خود نوشته است: «بنا به اخبار موثق شایع در میان خانواده ها و فعالین هواداران و دیگر مبارزین قدیمی تر شهر، این مزارها که تعدادشان بیش از این تعداد بوده است، در سالهای دهه شصت خورشیدی بارها و بارها توسط مزدوران رژیم مورد تخریب و ویرانی قرار گرفه. اما چند و چندین باره به همت و با تحمل رنج و زجر و ریسک فراوان توسط خانواده ها و دیگر یاران و رفقای شهیدان مورد بازسازی قرار گرفته است. اما امروز این آثار و بقایا حداقلی از آن شهیدان است که به جای مانده.«
در ادامه این گزارش آمده است که رژیم برای از بین بردن آثار جنایات خود دست به پروژه پر هزینه ای زده است که «ایجاد تراشه های عمیق، ساختن سد خاکی و جابجایی هزاران متر مکعب خاک و سنگ از همین منطقه، و احداث دریاچه مصنوعی« از جمله این اقدامات ضدمردمی برای نابودی مزار شهیدان است.«
در پایان این گزارش نویسنده نام تعدادی از شهدان را «بنا به اطلاع خانواده ها« و تصریح کرده است: «البته بطور قطع معلوم نیست که کدام مزار متعلق به کدام شهید است. اما من مجاهدین شهید: محمد سلیمانی ساکن اراک، و مجاهدی به نام فامیل شریفی نیا (بدون اسم کوچک) را شناسایی کردم.


	10 - 12کلیومتری شمال غرب اراک	کمرکش تپه هایی به نام موردر مزار دورافتاده مجاهدین گمنام


	10 - 12کلیومتری شمال غرب اراک	کمرکش تپه هایی به نام موردر مزار دورافتاده مجاهدین گمنام

فشار بر خانواده های شهیدان در اراک نیز مثل سایر شهرهای دیگران میهن وجود دارد. مزدوران برای توجیه کار ضدمردمی خود دست به انواع و اقسام توجیهات می زنند. موارد متعددی است که در گورستانها سنگ مزار شهیدان مجاهد خلق را شکسته و کینه حیوانی خود را به این وسیله نشان داده اند. سنگ خرد شده مجاهد شهید نسرین اکبری، از این قبیل است که در عکس ملاحظه می کنید. در مورد دیگر یک کارگر هوادار سازمان به نام غلامحسن نامدار در اردیبهشت سال 1360 فوت می کند. سنگ مزاری برای او تهیه می شود و رویش نوشته می شود: «کارگر مجاهد خلق« و «هوادار مجاهدین خلق«. همانطور که در عکس دیده می شود دشمن همین اندک را نیز تحمل نکرده و همان عبارت را نیز شکسته و خط انداخته است.

تصویر غلامحسن نامدار از هواداران مجاهدین خلق که درگذشت و بر روی سنگ مزارش نوشته شده بود: هوادار مجاهدین خلق مزدوران تاب این اندک را نیز نداشتند و عبارت هوادار مجاهدین خلق را از بین بردند